- Konstytucja 3 Maja 1791 r.

Dzieje Piotrkowa czasów staropolskich to również historia miejscowego browarnictwa. Produkcja piwa w Piotrkowie stanowiła ważny element życia gospodarczego trybunalskiego grodu. Częstokroć związana z wyrobem innych trunków (np. gorzałki), była podstawą egzystencji wielu mieszczan.

Idąc śladami swych najjaśniejszych poprzedników, również „Lew Lechistanu” – król Jan III Sobieski nie poskąpił dyplomu i swej królewskiej opieki trybunalskiemu miastu. Co ciekawe, potwierdzając wcześniejsze nadania odniósł się również do klęsk i zniszczeń, jakich zaznał Piotrków w II połowie XVII wieku (m.in. z powodu niedawnego wszak „potopu” szwedzkiego).

Ciekawym źródłem ukazującym stan prawny dawnego Piotrkowa, jest kolejny z prezentowanych dyplomów królewskich, wystawiony przez kancelarię króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Na uwagę zasługują informacje dotyczące konkretnych praw wynikających ze wcześniejszych przywilejów.

Dzieje Piotrkowa – miasta sejmów i Trybunału Koronnego – nierozerwalnie związane są również z kupiectwem i lokalnym wytwórstwem. Dogodne położenie na szlakach handlowych prowadzących z północy na południe oraz z niezwykle atrakcyjnego handlowo wschodu na zachód, stworzyły dogodne podstawy ekonomiczne do rozwoju Piotrkowa w dawnych wiekach. Z tego też powodu kolejnym prezentowanym przez nas dokumentem jest przywilej królewski dla piotrkowskiego Cechu Kupców.

Przywiej króla Jana Kazimierza Wazy – monarchy, któremu przyszło królować w niezwykle ciężkich dla Rzeczypospolitej czasach – to kolejny dokument z cyklu cieszących oko i serce historyka źródeł prezentowanych w naszym przeglądzie archiwaliów. W treści tego aktu wspominano przywileje, które nie zachowały się do naszych czasów – wystawione m.in. przez królów Zygmunta I Starego, Henryka Walezego oraz Stefana Batorego.

Również syn i następca tronu króla Zygmunta III – Władysław IV Waza – potwierdził przywileje miasta, czego przykładem jest kolejny z prezentowanych dyplomów. Przyglądając się źródłu, szczególną uwagą warto otoczyć pięknie zachowaną pieczęć.